Toyota Land Cruiser – model samochodu terenowego marki Toyota, produkowanego w różnych wersjach od 1954 roku.
Spis treści
1 Początki
2 BJ / FJ
3 Oznaczenia numeryczne
4 Seria J20
5 Seria J40
5.1 Bandeirante
6 Model J55 / 56
7 Seria J60
8 Seria J70
8.1 J70 (Heavy duty)
8.2 J70 Light duty
9 Seria J80
10 Seria J90
11 Seria J100
11.1 J105
12 Seria J120
13 Seria J200
14 Linki zewnętrzne
Początki
Próby stworzenia samochodu terenowego, głównie z myślą o wojsku, Toyota podjęła w czasie drugiej wojny światowej. Pierwszy prototyp, o nazwie AK10 powstał w 1941 roku i był mocno wzorowany na amerykańskim Bantam MK-II. Jego produkcji jednak nie podjęto.
Tuż po wojnie powstał samochód dla służb obrony kraju na podwoziu przedwojennego, niedużego pick-upa Toyopet SB z nadwoziem typu kombi. Jednak jedynie tylny napęd i słaby silnik o pojemności 995 cm³ i mocy 28 KM nie spełniały oczekiwań armii.
BJ / FJ
W 1951 roku powstał kolejny prototyp samochodu terenowego z myślą o wojsku i zastosowaniach cywilnych. Nazwano go Toyota Jeep i oznaczono BJ. Pierwsze egzemplarze opuściły fabrykę w 1953 roku. Po protestach firmy Willys, która już w 1946 roku zastrzegła nazwę Jeep, Toyota w 1954 roku oficjalnie zmieniła nazwę modelu BJ z Toyota Jeep na Toyota Land Cruiser.
Pod względem wyglądu i budowy, model BJ przypominał Jeepa MB, jednak posiadał znacznie większy silnik o większej mocy. Był to silnik benzynowy serii B o pojemności 3380 cm³ i mocy 80 KM.
Oznaczenia numeryczne
W 1955 roku wprowadzono oznaczenia numeryczne. Ich rozszyfrowanie jest stosunkowo proste i wygląda następująco:
litery umieszczone przed literą J są kodem zastosowanego silnika,
litera J i pierwsza z dwóch, lub pierwsze dwie z trzech cyfr oznaczają serię podwozia,
ostatnia cyfra, to oznaczenie wersji podwoziowej, nadwoziowej lub kolejnej modyfikacji.
W pierwszych modelach dodawano jeszcze dodatkowo na końcu kolejne litery oznaczające rodzaj nadwozia, np. V dla oznaczenia wersji Wagon (a w zasadzie Van ze względu na użytkowy charakter tych pojazdów), czyli kombi.
Tak więc Land Cruiser KDJ125 to model na podwoziu serii J12, wyposażony w silnik serii KD (w wersji 1KD-FTV - 3.0 l. turbodiesel), z krótkim, trzydrzwiowym nadwoziem oznaczonym literą 5.
Seria J20
W 1955 roku rozpoczęto produkcję modelu BJ25. Różnił się on wyglądem przedniej części od modelu BJ, tak więc ich odróżnienie nie jest trudne. Podstawową różnicą było przeniesienie reflektorów z błotników na pas przedni. Modele wojskowe, podobnie jak Jeep MB, pozbawione były drzwi i miały składaną przednią szybę. Modele cywilne przypominały za to pierwsze Land Rovery (z profilu). W tym samym roku zaprezentowano nowy silnik benzynowy, serii F, stosowany w FJ25. W 1956 zadebiutował model BJ35. Było to 3-drzwiowe kombi na podwoziu J25, jednak z dużym rozstawem osi. W 1958 roku pojawiło się podwozie oznaczone J28, dłuższe od J25 ale krótsze od J35. Produkcję zakończono w 1959 roku.
Silniki:
B (benzynowy) R6 3.4 l. (3380 cm³), OHV, 85 KM
F (benzynowy) R6 3.9 l. (3878 cm³), OHV, 105 - 125 KM
Seria J40
Land Cruiser
(seria J40 - BJ40LV-KC)
W 1960 roku zadebiutował model serii J40. W rzeczywistości był on zmodyfikowaną serią J20. Po raz pierwszy pojawiła się krótka 3-drzwiowa wersja z całkowicie stalowym nadwoziem (patrz: zdjęcie obok). Zaoferowano trzy podwozia o różnych rozstawach osi, krótkie: J40, J41, J42, średnie: J43, J44, J46 i długie: J45 i J47. Na krótkim i średnim podwoziu powstały wersje z miękkim i twardym dachem a na długim pick-up i kombi. W 1967 roku długą wersję kombi FJ45V/FJ47V zastąpił model FJ55V. W ten sposób rozdzielono produkcję Land Cruiserów na dwie odrębne rodziny.
Silniki - (modele w których one występowały):
B (diesel) R4 3.0 l. (2977 cm³) OHV, 85 KM - (BJ40, BJ43)
2B (diesel) R4 3.2 l. (3168 cm³) OHV, 84 KM - (BJ41, BJ44)
3B (diesel) R4 3.4 l. (3431 cm³) OHV, 90 KM - (BJ42, BJ46, BJ45)
F (benzynowy) R6 3.9 l. (3878 cm³), OHV, 105 - 125 KM - (FJ40, FJ42(2WD), FJ43, FJ45(I/B/II)
2F (benzynowy) R6 4.2 l. (4230 cm³), OHV, 140 KM - (FJ40, FJ43, FJ45(II))
H (diesel) R6 3.6 l. (3576 cm³) OHV, 90 KM - (HJ45)
2H (diesel) R6 4.0 l. (3980 cm³) OHV, 103 KM - (HJ47)
Serię J40 oferowano na świecie do roku 1984, gdy pojawiła się seria J70, lecz w Brazylii produkowano go dalej pod nazwą Bandeirante do 2001 roku.
Bandeirante
Seria J50 Produkcję modelu Land Cruiser Bandeirante rozpoczęto w Brazylii w 1959 roku. W 1973 zastosowano w nich silniki wysokoprężne firmy Mercedes-Benz. W 1983 roku, po zaprzestaniu produkcji w zakładach w Japonii Toyoty Land Cruiser w wersji pick-up, ze względu na rosnące zainteresowanie terenową wersją modelu Hilux i przeniesiono ją do zakładów w Brazylii. Od 1983 roku montowano prostokątne reflektory a dwa lata później zmieniono deskę rozdzielczą. Oprócz modeli odpowiadających japońskiej ofercie, oferowano model o jeszcze dłuższym rozstawie osi i zestawiano ze standardową lub podwójną (2-drzwiową) kabiną (od 1999 roku). W 1994 roku zastąpiono jednostkę Mercedesa silnikiem 14B. Była to konstrukcja należącej do Toyoty firmy Daihatsu. Produkcji zaprzestano w 2001 roku, ze względu na normy czystości spalin, których ten silnik nie spełniał.
Silniki stosowane tylko w modelu Bandeirante:
OM314 (diesel) R4 3.8 l. (3784 cm³) OHV, 85 KM (seria OJ50)
OM364 (diesel) R4 4.0 l. (3972 cm³) OHV, 90 KM (seria OJ50)
14B (diesel) R4 3.7 l. (3661 cm³) OHV, 96 KM (seria BJ50)
Oznaczenia modeli Bandeirante wskazują, że jest to seria J50, jednak zostały one wprowadzone jedynie dla odróżnienia od japońskich wersji J40 i nie mają nic wspólnego z modelem J55 opisywanym poniżej.
Model J55 / 56
Land Cruiser (model FJ55LG)
W 1967 roku długą wersję kombi FJ45V(I) zastąpił model FJ55V/G. Model ten stał się pierwszym, oddzielnym, dużym, osobowym modelem LC. Linia ta była rozwijana oddzielnie od mniejszych Land Cruiserów.
J55 był pierwszym prawdziwym Land Cruiserem kombi (ang.: Station Wagon) skonstruowanym od podstaw. Samochód zapewniał komfort porównywalny z ówczesnymi samochodami osobowymi. Oprócz wersji podstawowej, oferowano jeszcze model J56(japoń), różniący się paroma detalami. Można było zamówić model z opuszczaną tylną klapą lub z podwójnymi drzwiami otwieranymi na boki. W 1975 roku zastąpiono silnik F modelem 2F a w 1980 dodano do oferty na rynek japoński. Produkcję zakończono w 1980 roku, zastępując go serią J60.
Silniki:
F (benzynowy) R6 3.9 l. (3878 cm³), 130 - 155 KM
2F (benzynowy) R6 4.2 l. (4230 cm³), 140 KM
Ten model Toyoty tak spodobał się władzy ludowej w Chinach, że firma Wuhan (obecnie: Wuhan Zhongyu Automobile) stworzyła łudząco podobny pod względem wyglądu i wymiarów model WH213, produkowany w latach 1980 - 1991. Jednak nie skopiowano samochodu dokładnie, co widać w przedniej części, która wydaje się nieco bardziej nowocześnie stylizowana niż w modelu J55 a silnik R4 miał pojemność 2.4 l. (75 KM).
Seria J60
Land Cruiser pożarniczy
(seria J60 - FJ60V-KCHQ4)
Land Cruiser
(seria J60 - FJ62LG)
Seria modeli J60 pojawiła się w 1980 roku zastępując model J55. Rama J6 była podobna do J5 ale wzmocniona a punkty mocowania nadwozia nie pokrywały się w nich. Nowy model był większy od poprzednika, cięższy jednakże szybszy i bardziej komfortowy, co jednak nie umniejszało jego zdolności poruszania się w terenie. Mimo że przy projektowaniu auta rozważano zastosowanie niezależnego przedniego zawieszenia, to jednak nie zdecydowano się na nie i ponownie zastosowano sztywne mosty napędowe oparte na resorach piórowych. Oznacza to, że rynek amerykański, coraz ważniejszy dla Toyoty, nie był jedynym branym pod uwagę dla tego modelu. W 1984 zmieniono silnik 2F na mocniejszy 3F a w sierpniu 1987 roku doszedł turbodoładowany silnik diesla 12H-T oznaczenie modelu "J61" . Wersja J62 występowała tylko w odmianie 4.0 benzyna, wersja "J61" (tylko Diesel) ma podobnie jak "J62" kwadratowe reflektory z przodu, choć zdarzają się auta z silnikiem 2H i kwadratowymi lampami, wtedy oznaczenie to "HJ60". Produkcję zakończono w 1990 roku. Jego następcą został LC serii J80.
Silniki:
3B (diesel) R4 3.4 l. (3431 cm³), 98 KM - (BJ60)
2F (benzynowy) R6 4.2 l. (4230 cm³), 145 KM - (FJ60)
3F (benzynowy) R6 4.0 l. (3955 cm³), 150 KM - (FJ62)
3F-E (benzynowy) R6 4.0 l. (3955 cm³),155 KM - (FJ62)
2H (diesel) R6 4.0 l. (3980 cm³), 115 KM - (HJ60)
12H-T (turbodiesel) R6 4.0 l. (3980 cm³), 136 KM - (HJ61)
Seria J70
J70 (Heavy duty)
Land Cruiser
(seria J70 - HZJ76HV)
Land Cruiser
(seria J70 - BJ73V)
Land Cruiser pożarniczy
(seria J70 - model J75)
Mocno wysłużonego Land Cruisera J40 zastąpiła w 1984 roku seria J70. Mocna rama, sztywne osie zawieszone na resorach piórowych, czyniły z tego modelu bardzo sprawny i wytrzymały samochód terenowy, zwłaszcza z krótkim i średnim rozstawem osi (J70/71,J73/74). Rama o długim rozstawie osi (J75 - J77) była bazą dla wersji 5-drzwiowej, długiej 3-drzwiowej, w tym podwyższonej Troop Carrier (ang.: transportowiec) mieszczącej do 11 osób, oraz pick-up. Produkcję modelu 5-drzwiowego zakończono w 1998 roku, natomiast pozostałe wersje produkowane są do dziś w Wenezueli i Australii.
Australijskie wersje przeszły modernizację w 1999 roku i zmieniły oznaczenia na J78 (Troop Carrier) i J79 (pick-up superlong). Główną zmianą było zastosowanie przedniego mostu napędowego z serii J80 i jego zawieszenia opartego na sprężynach śrubowych oraz poszerzenie kabiny. W 2002 roku pojawił się nowy silnik 1HD-FTE, najmocniejszy z diesli stosowanych w tej serii. Drugim silnikiem stosowanym w Australii jest diesel 1HZ. W Ameryce Południowej stosuje się za to tylko benzynową jednostkę 1FZ-FE.
W 2007 roku przeprowadzono kolejną modernizację serii J70 na rynku australijskim. Z zewnątrz na pierwszy rzut oka widać nowy pas przedni, przypominający nieco amerykańskiego pick-upa Forda F-150 z początku lat dziewięćdziesiątych. Kształt przednich lamp został dostosowany do obecnej linii stylistycznej Toyoty, co widać zwłaszcza po linii migaczy przednich. Poza tym zmiany stylistyczne są minimalne. Pierwszą z dwóch nowości jakie zaszły w linii J70 to zastosowanie całkowicie nowego ośmiocylindrowego silnika diesla o pojemności 4.5 l., wyposażonego w turbosprężarkę, osiągającego moc ponad 200 KM (Ten sam silnik, lecz wyposażony w dwie turbosprężarki, posłuży do napędu modelu J200) i sprzężonego z pięciobiegową ręczną skrzynią biegów. Silnik ten zastąpił wszystkie stosowane dotychczas i jest jedyną jednostką stosowaną w J70 od 2007 roku. Drugą nowością na tym rynku jest powrót pięciodrzwiowej wersji Wagon do oferty pod tą właśnie nazwą. Oczywiście, tak jak pick-up i Troop Carrier, ona również posiada odświeżony wygląd. Całą gamę można określić jednym zdaniem cytując slogan z folderu reklamowego: "Nowy silnik, nowy wygląd, ta sama legendarna siła".
